ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 388 / 520

ประโยค (ตอน) - ดูด้วยส่วนปากกาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 132 บันทึกพึงเห็นใจความอย่างนี้ว่า "คู่คอทภพ" ผู้ลาด คือ บันทึก ย่อมไม่กล่าวแก่คำกล่าวหา เหมือนอย่างที่เธอกล่าวแก่ค่า กล่าวหา เพราะมิฉนั้นเป็นโจทย์ (

ข้อความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับกรรมและการกล่าวหาในพระพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นว่าคนเราจะถูกต้องหรือไม่ถูกต้องด้วยกรรมที่ตนเองทำเท่านั้น ไม่ควรที่จะกล่าวหาโดยไม่มีปัจจัยการพิสูจน์ที่ชัดเจน พระผู้มีพระภาคท

ประโยค (ตอนที่ 1) หน้า 133 ผู้เข้าถึงบอมาย เพราะเหตุนี้น พระผู้พระภาคถึงแม้รงทราบอยู่ ก็ไม่ดำรง เพราะรงมีความแฉะอุ่นอึดนี้ มีคำว่าควรกล่าวเพิ่มเติมอิก เล็กน้อย พระผู้พระภาคไม่ดำรง เพราะจะรงหลีกเลี่ยงค

เนื้อหานี้พูดถึงการออกจากบาตของพระทัพมาลสมุทรซึ่งต้องการคำอธิบายเพิ่มเติมจากพระผู้พระภาคและการยอมรับตั้งแต่สมัยพุทธกาลว่าความบริสุทธิ์มีได้ด้วยพยาน นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงการห้ามการโกหกและการรักษาวินั

ประโยค(๑) - ดูยอดสมันปะสากากแปลภาค ๑ - หน้า 134 คำว่า เปลว ชคโร มีความว่า ก็ข้าพระองค์คืนอยู่ ไม่รู้จักมาก่อนทีเดีย คำว่า ถม ีภิ วิภา มุตติยิ วิภูมิ นาเสด มีคำอธิบายว่า "เพราะคำของพระทัพมาลบุตรและภิกษ

เนื้อหานี้เป็นการวิเคราะห์และอธิบายคำภาษาบาลีในพระธรรมที่เกี่ยวข้องกับภิกษุณี ซึ่งมีการอธิบายว่าคำว่าเปลวชคโร หมายถึงความเข้าใจที่ไม่มีการรู้จักมาก่อน และมีการกล่าวถึงลิงค์นาสะและความสำคัญของการทำความ

ประโยค(๒) - ทุ่งสมันตาปาสากบทแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 135 ชั้นแรกถ้าทรงให้สักด้วยปฏิญาณ พระเระจะเป็นผู้กระทำ (ผิด), ถ้าทรงให้สักด้วยไม่ปฏิญาณ พระเระจะเป็นผู้ไม่ทำ (ผิด) ไม่มีโทษ. [เรื่องคดีความหมายบาติสพระ

ในเนื้อหานี้ มีการอภิปรายระหว่างสำนักงานมหาวิทยาลัยและสำนักงานอธิริวาทเกี่ยวกับการปฏิญาณของพระเระ โดยฝ่ายสำนักงานอธิริวาทอ้างอิงสูตรของตนว่า พระเระเป็นผู้กระทำผิด ขณะที่สำนักงานมหาวิทยาลัยก็มีการอ้างส

ประโยค(ตอน) - ทฤษฎีสมดุลของกัลป์ภาค ๑ - หน้า ที่ 136 อาจารย์เรียนว่า "พระคุณเจ้าผู้งเจริญ! ในวาทะของพวกท่าน พระเณร ไม่ใช่ผู้ทำ (ผิด) ไม่มีโทษ." ก็ใน ๒ สูตรนี้ สูตรไหนถูก เล่า ? สูตรที่กล่าวหาสาวก ง เ

บทเรียนจากอาจารย์เกี่ยวกับการพิจารณาทฤษฎีสมดุลของกัลป์ ภายในเรื่องราวของพระเณรและคำกล่าวที่ว่า 'ไม่ใช่ผู้ทำ (ผิด) ไม่มีโทษ' ซึ่งทำให้เราต้องพิจารณาสูตรและหลักฐานในพระบาลีอย่างลึกซึ้งถึงความหมายของ 'ปก

ประโยค(ตอน) - ทัศนะสมดุลจากกามภพ ภาค ๑ - หน้า ที่ 137 เพราะเหตุนี้ เป็นปาจิตติอย่างเดียว จึงถูก ก็ในวาทนั้นนันต์ควรพิจารณาคิดต่อไป :- ถามว่า "เมื่อไม่มีความประสงค์ตามกำจัด (โโยท) เป็นปาจิตติ แล้วมี

เนื้อหานี้กล่าวถึงเหตุผลและการพิจารณาในเรื่องปาจิตติและสังม่ทเสสน โดยเน้นการพูดเท็จและการมีสัมปชัญญาเป็นสำคัญ การแสดงถึงความเข้าใจในกรรมและการประพฤติตนในทางธรรม โดยเฉพาะในบริบทของการพูดและจิตที่บริสุท

ประโยค (ตอน) - ทุดองค์มาปสกากแปลง ภาค ๑ - หน้า 138 ข้อความ: ข้อว่า อตโญ เมตตยภูมมชก มีความว่า เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสว่า " พวกเธอจงให้ผ้าขาวแก่อภิญญ์เดชินีเมตตยสักเสอยู่อย่างนี้" และจงสอบสวนภูมิษเหล่

เนื้อหาพระธรรมกล่าวถึงความสำคัญของเมตตาในพุทธศาสนาโดยการอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับภิกษุณีและการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ตลอดจนการทำความเข้าใจในเรื่องโทษและความขัดใจที่เกิดขึ้นในสังคม เพื่อสอนให้ผู้คน

ประโยค (ตอน) - ดูตัวสมุขปลาสากกทแมนแปล ภาค ๑ - หน้า 139 เหตุนี้ ในบทบทสนทนานั้นว่า ทูฏโธ โทโม นั้น ท่านจึงกล่าวคำมีว่า อุฏิโธ เป็นดังนี้ บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อุฏิโธ ได้แก่ สิงขาวำเร็บ คือ ภาวะที่เ

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์คำศัพท์และความหมายในพระไตรปิฎก โดยกล่าวถึงสถานะต่างๆ ของจิต เช่น อุฏิโธ, อนุตตโม และ อนภิฤโธ ซึ่งมีความหมายถึงภาวะต่างๆ ของจิตเหมือนกันกับคำว่าทีาเตน จ โกปน ที่แสดงถึงอาการไม่ชื

ประโยค(ตอน) - ดูเดอสมันปะสาทกาแปลง ภาค ๑ หน้า ที่ 140 คำว่า เตน จ โทษนะ ได้แค่ เพราะโทสะที่เป็นเหตุให้ เรียกภิญญว่า "มีโทษ" ด้วยบททั้ง ๒ นี้ ท่านพระอุบาล แสดงสงสารฉันชน็เหมือนกัน คำว่า ตาย จ อน

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงคำว่า 'เตน จ โทษนะ' และ 'ตาย จ อนุปถมตาย' ที่สื่อถึงความไม่พอใจและการไม่มีข้อพิสูจน์ในปราชญ์ในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการอธิบายคำว่า 'อมุกฺกะ' ซึ่งมีความหมายว่า ไม่มีมูล คำอธ

ประโยค(ตอน) - ดูท้อสมองปลาสาทกาแปลภาค 1 - หน้าที่ 141 สิกขานนี้." ในบทว่า อฤทธิ์ เป็นต้นนั้น ที่ชื่อว่า ไม่ได้เห็น คือ ไม่ได้ เห็นด้วยอิทธิประสาท หรือด้วยพิษอิทธิของตน. ชื่อว่า ไม่ได้นอน คือ ไม่ได้ย

บทนี้สำรวจความหมายของการไม่เห็น ไม่ได้ยิน และการไม่รังเกียจในมุมมองของพุทธศาสนา โดยแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้และการกระทำของบุคคล ที่เรียกได้ว่าเป็นการเข้าใจตามอิทธิประสาทที่มีอยู่ เข้า

ประโยค (ตอน) - จุดเริ่มต้นของเทพกษัตริย์ - ภาค ๑ - หน้าที่ 142 ที่ชื่อว่า รังเกียจด้วยอำนาจได้ยิน คือ คนนาบคนในโลกนี้ ได้ยิน คำปฏิสันถารเช่นนั้นของภิกษุขุ้มมาดูถาม ในโอกาสที่มิได้ หรือ กำบัง คนนั่นแม

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงแนวคิดเกี่ยวกับ 'รังเกียจด้วยอำนาจได้ยิน' และ 'รังเกียจด้วยอำนาจได้ทราบ' ซึ่งบรรยายถึงพฤติกรรมของภิกษุและการรับรู้ในสังคม เผยให้เห็นว่าความคิดและการกระทำของบุคคลมีความหมายต่อกรรมแล

ประโยค(ตอน) - ทุ่งสมันดปาสากลากแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 143 เรื่องที่ร่งเกี่ยวข้องด้วยอานาได้เห็นนั่นเอง มีมูลด้วยอานาแห่งสัญญามีมั่ง, ไม่มีมูลด้วยอานาแห่งสัญญามีมั่ง. ในเรื่องที่ร่งเกี่ยว ด้วยการาได้เช่น แ

เนื้อหาพูดถึงเรื่องของอานาแห่งสัญญา ว่าด้วยการเห็นและการได้ยินว่าเป็นจริงหรือไม่จริง การได้เห็นนั้นแบ่งเป็นมีมูลและไม่มีมูลตามที่ปรากฏว่าเห็นหรือไม่เห็นตามคำพูดของผู้นั้น รวมถึงการอธิบายถึงการโดนมองว่

ประโยค (ตอน) - ดูข้อสมบัติของภาคแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 144 ในสองขวามว่า โจทก วา โจทาปตี วา นั่น บอกว่า โจทก มีความว่า ภูมิโจทเองด้วยคำเป็นต้นว่า "ท่านเป็นผู้ด้วยธรรมถึง ปราชิก ดังนี้ เป็นสมาทิสแก่ภิภูน

บทความนี้เป็นการอภิปรายเกี่ยวกับโจทกและโจทาปตี โดยมุ่งเน้นที่ความหมายและลักษณะต่าง ๆ ของการโจทกในบริบททางธรรม ซึ่งโจทกจะต้องมีความและอธิบายว่าผู้โจทกนั้นรักษาความจริง และรู้จักการใช้คำเพื่อให้เข้าใจถึ

ประโยค (ตอน) - จุดอิ่มสมุนไพรลาสากูแปล ภาค 1 - หน้าที่ 145 ถามว่า "ก็ ใครย่อมได้เพื่อจะโจท ใครย่อมไม่ได้?" ตอบว่า "ภิกษุบางรูปชื่อคำของโจทที่พลา ย่อมไม่ได้ เพื่อจะโจทก่อน." ที่ชื่อ โจทกพลา คือ เมื่อพ

บทความนี้กล่าวถึงแนวทางการโจทภิกษุในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการสนทนาและการรับฟังคำพูดจากภิกษุรูปอื่นๆ พร้อมทั้งระบุว่าสิ่งที่พูดนั้นควรไม่มีเจตนาที่จะทำร้ายผู้อื่น ทั้งนี้ยังระบุถึงความสำคัญของศีลและการรั

ประโยค (ตอน) - ดูดโลมับปลาสักทากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 146 สามารถก็ ไปโจทย์ ยังไม่ถึงที่สุดก่อน แต่เมื่อบุคคลอยู่ในที่ใกล้ ๆ โจทย์ด้วยหัวแม่มือ หรือด้วยการเปลี่ยงจากเท่านั้น จึงถึงที่สุด จริงอยู่ การบกลา

เนื้อหาเกี่ยวกับการโจทย์ที่อธิบายถึงวิธีการรู้ที่สามารถเข้าถึงที่สุด ในบริบทของการศึกษาอธรรมและการทำความเข้าใจในกฎต่าง ๆ โดยเฉพาะบทบาทของการมองเห็นและการได้ยินในการโจทย์ที่มีหลากหลายรูปแบบ การแยกประเภ

ประโยค (ตอน) - ดูอสมัญตปลา สักกาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 148 ไม่ใช่สมณะ ท่าน ไม่ใช่เหล่าเถาเหล่าเศกฤทธา " นั้นแหละ อาบัติ ถึงที่สุด ก็กิญาอุปจารสิ่งที่ตนต้องการด้วยข้าวดิบและข้าวสวย เป็นต้น ด้วยคำเพียงเท่าน

บทนี้เสนอการศึกษาเกี่ยวกับการโจทในพระพุทธศาสนา โดยเจาะลึกถึงการพักปฏิโมกข์ที่มีอยู่ ๑๑๐ แบบ ซึ่งได้แก่การโจทจากการเห็น การได้ยิน และการรู้สึกต่างๆ รวมถึงการอธิบายลักษณะของภิกษุที่โจททั้งในด้านกาย วาจา

ประโยค(ตอน) - ทัศนสมบัติจากกนาสำภาค ๑ - หน้า ที่ 149 ด้วยองค์ ๕" และว่า "คู่ก่อนอุบาสี! ภิกษุโจทก์ประสละโจท ผู้อื่น พิจารณาธรรม ๕ อย่างในตนแล้ว โจทก์อื่น" ดังนี้ แล้ว กล่าวลักษณะอธิกรณ์ ธรรมเนียมของโ

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการพิจารณาธรรม ๕ อย่างและการแสดงลักษณะอธิกรณ์ในกรณีของโจทก์และจำเลย โดยมีการอภิปรายในที่ประชุมเพื่อให้ความพอใจแก่ทุกฝ่าย ผ่านการวิจัยและอธิบายถึงธรรมเนียมที่เกี่ยวข้องกับผู้สงฆ์ แล

ประโยค(ฎ) - ดูตัวสมุนปลากากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 150 ท่าน ๆ เถิด " ให้แสงหาหพระธรรอเอง แล้วพึงระลึกอธิกรณ์นั้น โดยธรรม โดยวิธี โดยสัตถุคฤษ ซึ่งเป็นเครื่องระลึกอธิกรณ์นั้น ก็โดยธรรมวิธียและสัตถุคฤษนั้น

บทความนี้สำรวจวิธีการสอบสวนในแวดวงกฎหมาย โดยมีพระวิญญาณเป็นกลางในการตัดสินใจเกี่ยวกับความจริงและการพิสูจน์ แต่ระดับการศึกษาและความเข้าใจของโจทย์และจำเลยก็มีบทบาทสำคัญในการตัดสินใจเมื่อมีการถามตอบ พูดถ

ประโยค (ตอน) ดูอธิบายประกาศจากภาค ๑ หน้า 151 แห่งสีวิบัติ หรือ เพราะเรื่องแห่งวิบัติอย่างหนึ่ง ในบรรดาวิบัติเป็นต้น.” ถามว่า "ก็เพราะเหตุไร จึงควรให้น้อยอย่างนี้ก็สักชั้นหนึ่งนั้น ไม่ควรให้แก่อลัชชีณอ

บทความนี้กล่าวถึงการอนุญาตตามพระวินัยโดยเฉพาะในกรณีของอลัชชี โดยเน้นถามว่าเหตุใดจึงควรลดการอนุญาตสำหรับกลุ่มนี้ คำตอบชี้ให้เห็นว่าสิ่งนี้ไม่ถือเป็นอคติ แต่เป็นการอนุญาตเพื่อขจัดปัญหา นอกจากนี้ยังมีการ

ประโยค - ทุตตะสมันต์ปาสากนกเปล ภาค ๑ - หน้าที่ 152 เลิก ภญุ๒ รูปผู้เป็นความกันในอรรถคดี ได้จ้องคำให้เป็นไป. รูปหนึ่งไม่ให้ปฏิญญาโดยปฏิสรว่า "แม้อันนี้ก็ไม่มี ถึงเรื่องนั้น ก็ไม่มี." คงนั้น เมื่อปฐมยาม

ในช่วงนี้ของทุตตะสมันต์ปาสากนกเปล พระเถระได้ร่วมสนทนาเกี่ยวกับการสืบสวนความบริสุทธิ์ของบุคคล และการต้องใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจ โดยมีการกล่าวถึงบทบาทของผู้โจทก์และจำเลย การตีความจากพระวินัยมีความสำคั